Slechts na 82 seconden luisteren naar het nieuwe album van Anthony Geraci, Blues Called My Name op Blue Heart Records en er is geen twijfel dat je op gaat in de aanwezigheid van een volmaakte toetsenist. Stevig ondersteund door Paul Loranger op akoestische bas, Jeff Armstrong op drums en vooral Charlie O’ Neal op gitaar. De Berklee-afgestudeerde en BMA-winnende muzikant in 2021 biedt tot tien zelf geproduceerde nummers, de helft van hen instrumentals, die zijn verbluffende piano- en Hammond-orgelkunsten demonstreren.
Met de opener maakt Geraci een interessante keuze door in te checken met een liedje over uitchecken: “Old Pine Box.” In deze onstuimige ode aan de sterfelijkheid vliegt hij niet langs het kerkhof, hij staat er middenin. Sugar Ray Norcia, in wiens band Sugar Ray and the Bluetones Geracic ooit lid was, zingt: “All the angels are callin’ to me/From the heavens they leave their gate/Don’ t look now, you can’ t tempt fate/I have angels and they’ re callin’ me.”
Verloren liefde is altijd een van de meest populaire thema’s van de blues geweest, en Geraci handhaaft de traditie in het titelnummer, “The Blues Called My Name.” Echter, in tegenstelling tot het zelf medelijden van veel many my-baby-left-me-and-I’ m-hittin’ -the-booze deuntjes, wijst Geraci geen schuldige aan noch onthult hij veel details, maar laat zijn diepe verdriet via de zang van Sugar Ray horen: ” I said the blues whispered she ain’ t coming home no more/I just cried like a little bitty baby when she walked on out that door..” Het nummer wordt onderbroken door een vlammende gitaar Monster Mike Welch en schelle solo piano van Geraci.
Back-to-back instrumentals volgen. “About Last Night” is een abrupte en intrigerende stilistische verschuiving in een Hammond-orgel-aangedreven Latijns ritme, en “Boston Stomp” is een krachtige piano oefening waardoor u, ongeacht de locatie, in het tempo mee blijft stampen.
“Corner of Heartbreak and Pain”, met een zang van Erika Van Pelt, voegt nog een ander adres toe aan de categorie van nummers met droevige locaties (bijv. ‘ Heartbreak Hotel’, ‘ Lonely Avenue’, ‘ Lonesome
Town” enz.). Geraci maakt het vervolgens wat lichter met het vrolijke “I Go Ooh”, (met zijn enige vocale inbreng van het album) en zinnen als “I love ‘em thick in the thighs, hair like an angel/Baby blue eyes, lips that make you cry/A smile that’ ll make you jump for joy/And loving that’ ll make you testify.”
Wanneer je een grote vis zoals Walter Trout aan de haak slaat om op een nummer te spelen, dan ben je verzekerd van een geweldige optreden, en Trout levert dat op zeker in ‘Into the Night’, net als Geraci op zowel piano als Hammond. Dan is Sugar Ray terug bij de microfoon voor “I Ain’t Gonna Ask” voordat het album wordt afgesloten met enkele instrumentals.
Met een gastoptreden van Anne Harris op viool, verschuift “Wading Through Vermillion” muzikaal gezien in verschillende snelheden langs de weg, van laveren, naar paraderen en daarna met een Big Easy-gevoel laten overheersen. Ten slotte, en passend, is de albumafsluiter met alleen piano, getiteld “Song For Planet Earth” waarin Geraci ons nog een laatste keer herinnert aan zijn oogverblindende talent dat op elk nummer op Blues Called My Name tot uiting komt. – Jim George
Label: BLUE HEART RECORDS
Release: 20 mei 2022
