Op ‘crux’ gebruikt Glasser’s betoverende mix van dromerige experimentele pop en gelaagde elektronica om thema’s als persoonlijke identiteit, emotionele kwetsbaarheid en de menselijke ervaring te onderzoeken. Het album brengt reizen van zelfontdekking in kaart terwijl ze intieme ervaringen uitpakt met een volwassen en louterende kijk. Concreet gaan de nummers op ‘crux’ over de dood van een oude vriendin, haar meditaties over de kwetsbaarheid van het leven en de kwetsbaarheid van relaties in tijden van onzekerheid. Bovenal gaat het over het belang van creativiteit en schrijven tijdens het genezen, en op individueel niveau, naar binnen kijken en het onderzoeken van iemands verdriet, angst en onzekerheden. Muzikaal zoekt het naar buiten, het omvat het gebruik van traditionele folk, Keltisch en Oost-Europese stijlen, om haar Schotse roots over te brengen, allemaal geïntroduceerd in haar weelderige, sfeervolle productie, ingewikkelde vocale harmonieën en complexe ritmes.
Nieuwe single ‘Vine’ geniet van de glitchy linksveldelementen van Glasser’s geluid; het is episch van opzet, met ambitieuze, uitgebreide synths en strijkers, en aanstekelijke melodieën. Ze vertelt ons dat “‘Vine’ lang geleden is geschreven. Het was als een poging om iets te maken waarbij alle delen klinken alsof ze erg gescheiden zijn. Ik dacht eigenlijk aan jazz. Het ging erom weer muziek te gaan schrijven nadat je je een beetje losgekoppeld voelde van de machinerie die eromheen draait om er je beroep van te maken”.
Naast haar majestueuze single ‘New Scars’ uit 2022 markeert ‘crux’ een terugkeer na haar sublieme ‘Sextape’-mix in 2018 en twee veelgeprezen albums, ‘Ring’ en ‘Interiors’, respectievelijk uitgebracht in 2010 en 2013. In deze tijd trad Glasser op in MoMA, PS1, The Walker Arts Center, MOCA, Coachella, Primavera, Latitude, Field Day, en toerde ze met de XX en Sigur Rós’ Jónsi. Ze heeft ook samengewerkt aan remixprojecten met onder meer Fever Ray, Jamie XX en John Talabot.
Over de pauze legt Glasser uit; “Het was moeilijk voor mij om gewoon weer nummers te gaan maken na het laatste album. Toen ik mijn eerste album maakte, had ik geen vaste routine van proberen en falen; het gebeurde heel direct. De tweede plaat werd gemaakt na een paar jaar toeren, wat een erg onstabiel leven is, en ik heb nog steeds geen relatie opgebouwd met het regelmatig creëren van dingen. Na de release had ik geen centrum van waaruit ik mezelf opnieuw kon samenstellen.
Wat mij uiteindelijk als een positieve ervaring terugbracht naar muziek, was dat ik lessen begon te nemen om Balkanzang te leren. Ik wilde proberen al die vocale gymnastiekdingen te leren waar ik naar luisterde op de platen van het Bulgaarse staatstelevisiekoor. Ik begon liedjes te schrijven en werkte aan een album.”
De nummers op ‘crux’ verweven uiteenlopende elementen tot een samenhangend, complementair geheel. Ze vormen een album dat naadloos een eclectische reeks geluiden combineert om een compleet, meeslepend conceptstuk te creëren over de zoektocht naar betekenis en antwoorden door het creëren van kunst. Terugkomen op het maken van een album na tien jaar (uitgebracht 10 jaar en 2 dagen later om precies te zijn) was niet alleen therapeutisch, maar ook noodzakelijk om noties van leven en dood te verwerken.
“Ik denk dat het gewoon gaat over het soort onvermijdelijkheid dat we ons eigen lot zullen ondergaan, en sommige teksten gaan over mijn stem en de angst dat mijn stem zal verdwijnen. Op zichzelf een soort dood – het is een soort dood. Deze plaat is voor mij qua textuur en thema half hemel en half aarde. ‘crux’ was een woord dat me altijd is bijgebleven, omdat het klanknabootsing is; het klinkt letterlijk als een essentieel aspect van een kruispunt. Het is een kruis in het Latijn, en voor mij is het een horizon. Ik ben de crux van dit project en ik ben op aarde en de hemel zit in mij. En in ons allemaal.”
Mesirow’s moeder, geboren in Boston en opgegroeid in de Bay Area met muzikantenouders, was een van de oprichters van Human Sexual Response, een vreemde new wave-band die eind jaren zeventig tot begin jaren tachtig optrad. Ze maakte GarageBand-demo’s waarin haar delicate, meeslepende zang over spaarzame elektronische ritmes en cirkelvormige melodieën ging die tegelijkertijd avant-gardemuziek en mondiale folk opriepen. Deze nummers vonden hun weg naar de labels True Panther en Young Turks, die haar beide albums uitbrachten. Ze bracht in eigen beheer ‘Sextape’ uit, een intiem project dat haar productie opbouwde rond gesprekken over formatieve seksuele ervaringen, dat werd geprezen door zowel fans als critici, voordat ze tekende bij One Little Independent Records, wat haar volgende creatieve stap markeerde.
“Opzwepende zang met vrij vloeiend, door ritme geobsedeerd eclecticisme dat zorgt voor een opmerkelijk toegankelijke verzameling sfeervolle, op elektronica gebaseerde pop” – Pitchfork
“Het zijn de sonische constructies van Glasser die in de eerste plaats onze interesse boeien; een krachtiger en meer up-front geluid” – The Line Of Best Fit
“Krachtig, seksueel geladen en boordevol leven. Vergis je niet: dit is geen seks als een opwindende opwinding voor mannen, verpakt in clichématige, grafiekvriendelijke coupletten, maar seks vanuit een enkelvoudig vrouwelijk perspectief: intiem, allesomvattend, extatisch. Dit is pop voor instemmende volwassenen: muziek voor wakkere geesten” – Dazed
Release: 6 oktober 2023
Label: Little Independent Records
