“Time takes its toll, but in my soul I’m on a roll”, zingt Bruce Cockburn op zijn nieuwste studioalbum, O Sun O Moon. Slim en pakkend, het is het soort gedenkwaardige regel – zoals “gotta kick at the dark ’til it bleeds daylight” van zijn klassieke nummer ‘Lovers in a Dangerous Time’ – de wereld is eraan gewend geraakt om van Cockburn te horen.
De bekroonde artiest, een geïnspireerde dichter en uitzonderlijke gitarist, heeft zijn hele carrière doorgebracht met het schoppen tegen de duisternis met pakkende liedjes van onderwerpen over politiek en mensenrechten tot milieu en spiritualiteit. En hij geeft niet op. Terwijl andere singer-songwriters van zijn leeftijd vertragen, heeft Cockburn, aan de vooravond van zijn 78ste verjaardag, een dozijn nieuwe composities uitgebracht die zo krachtig zijn als hij heeft geschreven. Je zou zelfs kunnen zeggen dat zijn songwriting ook op rolletjes loopt.
Uitstekend opgenomen in Nashville met zijn oude producer, Colin Linden, straalt O Sun O Moon een hernieuwde eenvoud en helderheid uit, terwijl Cockburn zich deze keer richt op meer spirituele dan actuele zorgen, terugkijkend en de balans opmakend. “Ik denk dat het tot op zekere hoogte een product van leeftijd is”, legt hij uit, “en het zien van de naderende horizon.” Dan, de toon wat lichter makend, voegt hij er lachend aan toe: “Ik denk dat dit precies het soort liedjes zijn dat een oude man schrijft.”
Oud of niet, Cockburn vertoont een voelbare urgentie op de opening ‘On a Roll’, een stuwende resonatorgitaar bespelend met alle kracht van zijn ervaren blueshelden. Evenzo bruist ‘To Keep the World We Know’, een van de weinige expliciet actuele nummers van het album, van Cockburn’s Dulcimer terwijl hij en Inuk-muziek-ster Susan Aglukark, met wie hij het lied samen schreef, zingen over de groeiende dreiging van de opwarming van de aarde. .
Toch slaan de meeste nummers zachtere tonen aan, van de jazz-sway van ‘Push Come to Shove’ en de folky drone van ‘Into the Now’ tot het met strijkers beladen ‘Us All’ en het hymne-achtige ‘Colin Went Down to het water’. De laatste, een van de vele liedjes die Cockburn schreef tijdens een vakantie van een maand met familie op het Hawaiiaanse eiland Maui, beschrijft hij de verdrinking van een vriend. ‘Het gaat niet om Colin Linden,’ merkt Cockburn snel op, ‘maar om iemand die ik kende uit San Francisco en die naar Maui was verhuisd. Het was tragisch en nogal onwerkelijk, want ik kreeg een voicemailbericht van hem toen ik in Maui was, waarin hij zei: ‘Welkom in het paradijs’, en kwam er later achter dat hij was overleden.
Over surrealistisch gesproken, een ander nummer geschreven in Maui, de grillige ‘King of the Bolero’, is anders dan al het andere op het album. Boven een wazige klarinet en hoorns in New Orleans-stijl schildert Cockburn een cartoonportret van een te grote kroegmuzikant “with a double chin all the way round his neck and a pot belly in the back.” Is het een droom of een verzinsel van zijn verbeelding? Met een schorre stem laat Cockburn ons gissen terwijl hij zingt “it’s moon high noon -I’m not in my bed.”
“De mensen met wie ik in Maui was, waren behoorlijk perplex toen ze dat lied hoorden”, mijmert Cockburn. “Na het horen van de andere dingen die ik daar had geschreven, vroegen ze zich af ‘waar komt dat vandaan?’ Het kwam echt uit het niets. Ik herinnerde me dat toen ik op de middelbare school zat, een van mijn vrienden een grap maakte over een oude blueszanger waarvan hij zei dat hij een onderkin in de rug had. Het was toen grappig om te horen en het is me bijgebleven. Ik wilde het niet specifiek over een zwarte bluesman maken, dus noem ik Minnesota Fats en Fatty Arbuckle, evenals Fats Domino en Fats Waller.
Zoals met zoveel Cockburn-albums, is het muzikaal vakmanschap op O Sun O Moon fantastisch. Naast de gebruikelijke muziaknaten, Linden op gitaar, Janice Powers op keyboards en Gary Craig op drums, bevat het album bassist Viktor Krauss, drummer Chris Brown, accordeonist Jeff Taylor, violiste Jenny Scheinman en multi-instrumentalist Jim Hoke. En de gastvocalisten van Cockburn zijn onder meer Shawn Colvin en Buddy Miller, evenals de zangeressen Allison Russell, Sarah Jarosz, die ook mandoline speelt, en Ann en Regina McCrary, dochters van gospelgrootheid Rev. Samuel McCrary, een van de oprichters van de Fairfield Four. De zusjes McCrary schitteren het meest op het titelnummer, dat voluit ‘O Sun by Day O Moon by Night’ heet. Ze zingen het euforische refrein van het lied dat tijdens gesproken verzen vertelt over een droom die Cockburn had waarin hij de reis naar de hemel maakte. “In de droom, die echt krachtig was”, zegt Cockburn, “zie ik mezelf afgetekend op een heuvelrug met een pot bloed die ik op de grond giet. Het was helemaal niet eng of verontrustend.” Cockburn voegt eraan toe dat hij de regel “and if that sun and moon don’t shine” schreef in de geest van nummers van de folkballad ‘Mockingbird’ tot het bluesnummer ‘Bo Diddley’.
In de jazzy afsluiter van het album, ‘When You Arrive’, bekent Cockburn dat hij zijn leeftijd voelt wanneer hij zingt: “Je hinkt als een driepotige hond, de ruggengraat kraakt als een goedkope schoen.” Maar het is duidelijk een lied van acceptatie, over het uiteindelijk uitglijden van iemands sterfelijke spiraal, terwijl hij door al zijn gastvocalisten in het refrein wordt vergezeld en zingt: “bells will ring when you arrive.”
O Sun O Moon bevat slechts één nummer zonder zang, ‘Haiku’, een vier minuten durende showcase van Cockburns vlotte vinger gitaarwerk, waar zijn vorige studio-opname, Crowing Ignites uit 2019, een verzameling was van alle instrumentale nummers. Tussen die albums door bracht Cockburn, de ontvanger van de Order of Canada, 13-voudig winnaar van de Juno Award en inductee van de Canadian Music Hall of Fame een boxset voor het 50-jarig jubileum, een pakket met de grootste hits en een verzameling rariteiten uit.
Nooit iemand die op zijn lauweren rust – zelfs wanneer, zoals hij opmerkt, “de tijd zijn tol eist”, blijft Cockburn nieuwe uitdagingen vinden en overwinnen, waarbij hij zichzelf nooit herhaalt. “Ik wil gewoon nooit hetzelfde blijven doen”, zegt hij. “Ik ben dankbaar dat ik op dit moment alles kan blijven doen”, voegt hij eraan toe. “Mijn lichaam houdt het niet vol en presteert niet meer zoals het ooit deed.”
Dat kan zo zijn. Maar de legendarische muzikant heeft zojuist zijn 38e studioalbum gemaakt. En het is misschien wel een van de beste uit zijn lange en legendarische carrière.
Format: CD, LP, DL & STREAM
Label: True North Records
Release: 12 mei 2023
