Indiefolkszanger, componist, docent en activist Eli Conley, gevestigd in Sacramento, Californië, maakt muziek voor queer- en transgenders, gerechtigheidzoekers en iedereen die niet gemakkelijk in een hokje past. Conley’s derde album, Searching for What’s True, onderzoekt thema’s als onzekerheid, pijn en verlies, maar hoop schijnt keer op keer door de wolken. De liedjes zijn ontleend aan de concrete en onmiddellijke details van het dagelijks leven: een knuffeldier geklemd in de armen van een kind, een kleurrijke zonsondergang na een bosbrand, een standbeeld ter ere van de Confederatie dat op de grond valt.
Eli’s stem is teder en oprecht, met melodieën en dat kan je een gevoel van tranen in de ogen en hoop geven. Als queer transgender man uit het Zuiden vertellen zijn liedjes verhalen die niet altijd worden weerspiegeld in rootsmuziek. Op de eerste single “Making Something New” van het album beschrijft Eli het werk van een artiest als “schoonheid vinden in een wrak / betekenis geven aan het verdriet / wanneer we onze verhalen vertellen, vinden we bevrijding.” Zijn diepe geloof in de transformerende kracht van creativiteit komt niet alleen voort uit zijn eigen ervaring, maar ook uit zijn jarenlange leiding van zang- en songwritinglessen voor queer en transgenders en bondgenoten. Eli richtte Queer Country West Coast op, een reguliere serie met LGBTQ+ blues-, folk- en countryartiesten in Californië. Hij is te zien geweest in de Huffington Post and the Advocate.
Searching for What’s True is Eli’s eerste release sinds de diagnose van een ernstige RSI die hem dwong maandenlang te stoppen met het spelen van muziek. Na een polsoperatie en een zorgvuldige revalidatie keerde hij terug naar het schrijven van liedjes met een hernieuwd gevoel van doelgerichtheid. Het nummer “I Don’t Wanna Hurt” verkent zijn reis als muzikant die leert naar zijn lichaam te luisteren en geen pijn te onderdrukken.
Eli co-produceerde dit album met Maryam Qudus (Tune-Yards, Thao & The Getdown Staydown, Alanis Morisette) in Tiny Telephone Studios in de Bay Area. Hij werd vergezeld door oude medewerkers Conrad Sisk op cello en Joel Price op mandoline, viool en achtergrondzangarrangementen. Hun gespierde strijkerspartijen worden aangevuld met delicate percussie van Jesse Loren Strickman. Briget Boyle leent haar stem aan de weelderige vocale harmonieën, en James Touzel houdt de lage tonen vast op staande bas.
Het resulterende album is een bewijs van de kracht van de creatieve geest. Soms is het verstild en intiem, dan weer zwevend en dramatisch. De kern van Searching for What’s True is de unieke stem van Eli, die ons aanspoort om open te staan voor ons verdriet en onze vreugde.
