Met liedjes die de duistere uithoeken van het leven en schimmige karakters verkennen, bezet de muziek van Ben De La Cour de kruising tussen gothic Americana en donkere, gruizige folk. Het is een geluid gevoed door de verhalen en worstelingen van zijn maker, een levenslange zoeker die nooit bang is geweest om een licht op zijn eigen demonen te laten schijnen.
Geboren in Londen en opgegroeid in Brooklyn, beleefde Ben volwassen worden toen hij op zijn zeventiende het huis verliet om landarbeider, conciërge, bokser in Havana te worden en – in zijn eigen woorden – “een van de meest luie en meest onbekwame uitsmijters en barmannen in de geschiedenis.” Na een aantal jaren op pad te zijn geweest met verschillende metalbands, volgde Ben zijn muze naar New Orleans voordat hij in 2013 in Nashville landde, waar hij een gemeenschap vond van eenvoudige muzikanten en songwriters die niet bang waren om hun eigen muzikale horizon te verkennen.
Albums zoals het debuut van Ben uit 2012, Ghost Light en het baanbrekende The High Cost of Living Strange uit 2018 hebben niet alleen dat diepe gevoel van rusteloosheid, maar ook zijn verschillende pogingen om zijn eigen ondeugden tot onderwerping te worstelen. Het resultaat is een beklijvende, schrijnend persoonlijke versie van volksmuziek die geprezen werd door verkooppunten als American Songwriter en NPR. Ben werd kort na de release van Midnight in Havana in 2016 uitgeroepen tot Kerrville New Folk-winnaar en begon regelmatig te toeren, met meer dan 100 shows per jaar. In een genre dat in de 21e eeuw steeds gepolijster en popvriendelijker is geworden, lijken zijn grimmige verhalen over liefdesverdriet, bovennatuurlijke dreiging, God en het altijd aanwezige spook van de dood terug te grijpen naar de wortels van de folk, waardoor hij een moderne fakkeldrager van een klassiek geluid is.
“Volksmuziek heeft een lange traditie van duisternis,” legt hij uit, “en duisternis is iets waar ik veel vanaf weet.”
Die duisternis krijgt nieuwe dimensies met zijn vijfde plaat, Sweet Anhedonia, een aangrijpende verzameling van Americanoir-soundscapes die worden achtervolgd door kromme folkballads, rockers uit het hart van de verschroeide aarde en zelfs af en toe een ode aan de liefde, hoop en verlossing. Heen en weer geslingerd tussen de verhalen en scherp geschreven karakterstudies, laten deze nummers stralen met een gekneusde, gehavende energie, waarbij Ben ze allemaal met een stem aflevert met de door jaren van hard toeren en een nog harder leven gehavende stem.
Ben nam het album op met Jim White, een cultfolkzanger die gevierd werd om zijn eigen Southern Gothic-sound. “Jims album Wrong-Eyed Jesus! heeft me door een verschrikkelijke periode in mijn leven geholpen”, zegt hij. “Ik ben altijd zo’n grote fan van zijn muziek geweest, dus heb ik hem opgespoord en eigenlijk buiten zijn huis gekampeerd totdat hij uiteindelijk instemde om mijn plaat te produceren. Ik denk dat hij het deed, zodat ik hem daarna met rust zou laten, maar de grap is dat hij nu nooit meer om van mij af komt. We werkten samen in Athene en Nashville en kozen voor alternatieve benaderingen van mijn liedjes door soundscapes en percussieve patronen te bouwen. Het doel was om een artistieke plaat te maken – iets dat klein voelde. Maar op de een of andere manier bleef alles uitbreiden en meer verwrongen worden terwijl we verder gingen. Ik denk dat Jim naar deze dingen verwijst als ‘paranormale bonsai’.”
In 2020 bracht Ben ‘Shadow Land’ uit, zijn eerste album dat werd opgenomen sinds hij in een afkickkliniek zat. Ondanks zijn aanhoudende strijd met de interne krachten die een oorlog in zijn hoofd voeren, verblijft Ben in verschillende instellingen maar dat bracht niet alleen duidelijkheid in zijn leven; ze voegden ook nieuwe perspectieven toe aan zijn muziek. De ervaringen hebben hem steeds empathischer gemaakt voor de worstelingen van andere mensen, en dat bewustzijn schijnt scherp op Sweet Anhedonia’s geschreven liedjes. Hij zingt niet alleen over deze manier van leven; hij leeft het ook en besteedt zijn werkuren ertussen, reist naar zijn baan als klinisch medewerker in een herstelcentrum voor tienerjongens.
“Ik heb liefde voor alle personages waarover ik schrijf, zelfs degenen die geen verlossende kwaliteiten lijken te hebben of wat dan ook”, legt hij uit. “Ze hebben verlossende eigenschappen voor mij. Om een goede schrijver te zijn, moet je empathie hebben, en een deel daarvan is weerstand bieden aan de drang om de dingen die je personages doen te beoordelen of te rechtvaardigen. Soms presenteer je gewoon je personages en volg je ze op hun pad, schrijft over wat ze van plan zijn zonder in hun hoofd te komen. Ze zijn gevoelig en schrikken heel snel. En ik ben nooit te verlegen geweest om onwaarschijnlijke vertellers te presenteren, want dat is sowieso subjectief. Bovendien denk ik dat het menselijk is om voor ‘de slechterik’ te kiezen. We willen allemaal vasthouden onze hoop op verlossing, toch?
Sweet Anhedonia maakt plaats voor akoestische fingerpicking, elektrische versterking en tal van bizarre en suggestieve soundscapes, waarin de verhalen van Ben de la Cour worden gegoten tegen de achtergrond van sinistere rootsmuziek (‘Appalachian Book of the Dead’), Heartland-rock van Springsteen-formaat (‘Suicide of Town’), humeurig minimalisme (‘Maricopa County’), en orkestrale, filmische bombast (‘Shine on the Highway’). Met ‘Numbers Game’, een nummer dat weegt de veerkracht van de menselijke geest tegen de ernst van menselijk lijden, schrijft hij zelfs vanuit die van een vrouwlijk perspectief, duetten met collega-inwoner van East Nashville en goede vriend Becky Warren over arpeggiogitaar en viool. Zoals heel Sweet Anhedonia, zijn de texturen van het nummer ruw en liefdevol pokdalig, waarbij de nadruk wordt gelegd op authentieke uitvoeringen boven goede gelikte perfectie. Het is een setting die goed past bij Ben’s schrijven, waarbij de songwriter subtiel knikt naar zijn invloeden – waaronder Townes Van Zandt, Nick Cave en auteurs Raymond Carver en Toni Morrison – terwijl hij iets bijzonders creëert.
Sweet Anhedonia ontvouwt zich als een soundtrack voor de veerkrachtige, vervallen en door de strijd getekenden onder ons, verschillende etiketten aan elkaar gelijmd door een man die jaren heeft geleefd op een slagveld dat hij zelf gemaakt heeft. Een leidende in het licht van de underground van de volksmuziek, heeft Ben de la Cour zijn songwriting scherp gehouden terwijl hij zijn eigen troebele kant in kaart bracht op weg naar verlossing in het afgelopen decennium. Sweet Anhedonia markeert het nieuwste hoofdstuk in een verhaal dat blijft zich ontvouwen. Het is Ben op zijn verhalende, genuanceerde best, met liedjes die de ene minuut ziedend zijn en de volgende kalmerend.
Format: CD, LP, DL & STREAM
Label: Julian Records
Release: 13 oktober 2023
