Een vogelverschrikkercowboy bij dageraad. Eenzame voetstappen op een krakende houten vloer. Auto’s die over een lege snelweg rijden terwijl rook opstijgt uit een brandend wegrestaurant. Phantom Threshold is de soundtrack van de film die je altijd al in je hoofd hebt gehad.
Niemand kan SteveDawson ooit beschuldigen van lang genoeg op één plek staan om het mos onder zijn voeten te laten groeien. Terwijl andere mensen op hun plaats schuilden en probeerden de pandemie te bedwingen, werd Steve opgesloten in zijn Henhouse Studio in Nashville, waar hij nieuwe muziek aan het produceren was. Tegen de tijd dat de lucht afgelopen zomer opklaarde, had hij genoeg materiaal geschreven, gespeeld en opgenomen voor drie nieuwe albums.
De eerste plaat, het onlangs uitgebrachte en veelgeprezen Gone, Long Gone onderzocht Dawsons liefde voor roots muziek in de folk- en bluestraditie. Een mix van liedjes en instrumentals, met steun van oude vrienden zoals Allison Russell en Fats Kaplin….
Phantom Threshold is het tweede album in de serie en is een instrumentale release die een aantal zeer diepe dingen verkent en ongrijpbaar op muzikaal gebied. In veel opzichten hervat Phantom Threshold de muzikale gesprekken die zijn begonnen in Telescope, Steve’s op pedal steel gebaseerde instrumentale album uit 2008. De band, genaamd The Telescope 3 is een verwijzing naar die release, bestaat uit Jeremy Holmes (bas), Chris Gestrin (keyboards) en Jay Bellerose (drums/percussie). De natuurlijke telepathie tussen de muzikanten is overal in Phantom Threshold te horen terwijl ze een verleidelijke mix van getextureerde snaar- en keyboardgeluiden bereiden. Opgenomen met een scala aan vintage buizenversterkers, staat Dawsons kenmerkende pedal steel sound altijd op de voorgrond, waarbij thema’s worden uitgesproken en parameters worden gedefinieerd voor de overvloed aan ongebruikelijke instrumenten die lopen van pomporgel en accordeon tot de buitenaardse marxofoon (een soort fretloze citer gespeeld met hamers ) en Moog-synthesizer.
Gastmuzikanten zijn onder meer Daniel Lapp, die prachtige viool- en cornetaccenten toevoegde aan ‘Cozy Corner’ en ‘Tripledream’ en Fats Kaplin die viool en banjo speelde op het titelnummer en accordeon op ‘The Waters Rise’.
Hoewel Phantom Threshold op afstand is opgenomen, drukt het een spontaniteit en losheid uit als een goed ontwikkelde groepsgeest leidt Dawsons melodische uitstapjes naar een zeer avontuurlijk muzikaal gebied. Het album heeft een uitgebreid Ry Cooder-gevoel uit het Parijse, Texas-tijdperk, vol met een pulserende psychedelische onderstroom die de hele affaire laat samenvloeien als een denkbeeldige samenwerking tussen John Ford en Federico Fellini. (Stagecoach ontmoet Satyricon iemand?)
Alle nummers zijn van de hand van Steve Dawson, behalve ‘The Waters Rise’, een co-write met Fats Kaplin, en een woozy lysergische cover van ‘You Still Believe In Me’ van The Beach Boys, geschreven door Brian Wilson. De raadselachtige nieuwe nummers, ‘Twig Bucket’, ‘Burnt End’, ‘That’s How it Goes in the Relax Lounge’, weerspiegelen wat we hebben gezien en ervaren in Memphis, waar Steve afgelopen voorjaar een week doorbracht in de legendarische Sam Phillips Recording Studio terwijl hij Matt Ross-Spang (John Prine, Jason Isbell en Elvis Presley) en de plaat mixte.
Phantom Threshold kan het beste van begin tot eind worden beluisterd als een complete ervaring. Als een geweldige film/soundtrack, er is een verhaallijn die begint als ‘Cozy Corner’, opstijgt met zijn mix van glijdende snaren en hemelse keyboards die evenveel te danken hebben aan Pink Floyd uit de vroege jaren zeventig als aan John Fahey. Als een licht psychedelische zomerse zaterdagmiddag verschijnen muzikale thema’s, glinsteren, breken en vloeien weg met een zachte gloed terwijl ze plaats maken voor de volgende ideeën. Phantom Threshold houdt nooit op als het zijn levendige grenzen schetst, totdat uiteindelijk Dawsons collectieve muzikale visies worden gedeconstrueerd met ‘Whirlwind’ – een suggestief, krassend solostuk gespeeld op een Weissenborn met papier dat over de snaren is geplakt – dat de luisteraar mee naar huis blaast.
Historisch gezien waren de op strijkers gebaseerde instrumentale albums moeilijk te verkopen. Ze moeten zich engageren, een verscheidenheid aan stemmingen, zorgen ervoor dat de luisteraar terug blijft komen voor meer. Phantom Threshold doet dit met gemak. Het is een triomf dat inspeelt op alle sterke punten van Steve Dawson en voorbestemd is om een van de meest volhardende plaat in zijn toch al indrukwekkende discografie te worden.
Format: CD, LP, DL & STREAM
Label: LABEL BLACK HEN MUSIC
Release: 12 augustus 2022