Tulsa Tea werd geproduceerd door Chris Combs en opgenomen in Paradise Studio in Grand Lake in het nabijgelegen Tijuana, OK. De studio is opgericht en bekend geworden door de legendarische Leon Russell.
De band bestaat uit:
Brad Absher -gitaar / zang, Matt Martin – drums / percussie, Dylan Layton – bas, Jake Hemphill – gitaar, EZ Mireles – toetsen, Danny Timms – Wurlitzer/Hammond-orgel, Charlie Redd & Briana Wright – achtergrondzang, en Abbie Rose – handgeklap.
Brad Absher klinkt als de plaatsen waar hij is geweest. In zijn warme, zuidelijke soulvolle muziek, kun je de aardse waardigheid van Tulsa en de moerassige carpe diem van Lake Charles horen, Een dorstige sax met veel swing roept New Orleans op, gruizige grooves knipogen naar Houston. en meer ingetogen momenten van empathie hint op tijd veel verder weg doorgebracht. Als twee oude vrienden die ons een verhaal vertellen, Absher en zijn elektrische gitaart-lijnen met een doorleefde vertrouwdheid die de rest van ons uitnodigt om te luisteren en te dansen.
Tulsa Tea is een knappe collectie van acht songs die weet wanneer ze moeten schuren, wanneer te rock’n rollen en wanneer het tijd is om op adem te komen. Hij schreef op één na alle nummers (de enige cover van New Orleans geboortestad helden, The lguanas). Zijn tijd nemen om liedjes schrijven op de enige manier waarop hij dat kan, stuk voor stuk. “Ik krijg kleine stukjes van de tijd – een regel hier, een regel daar.” Absher geeft toe, “Het is alsof ik in de winkel ben, ingrediënten aan het verzamelen ben. Je moet een bepaald leven leiden om genoeg te hebben om naar buiten te brengen.”
Tulsa Tea is het werk van een ontluikende oudere staatsman die met meeslepende songs soms dringende dingen wil zeggen. Albumopener “Be the Love” is tedere aanmoediging met de B3 en hoorns. “Man, ik zou op dit moment een hekel aan hebben om een kind te zijn – er is zoveel pijn, en iedereen heeft een hekel aan alle anderen,’ zegt Absher. ‘Ik heb geprobeerd dit op te schrijven alsof ik tegen een kind aan het praten was. “Neutral Ground” is een brallerig, groothartig pleidooi van liefdevolle compromissen, neergezet in New Orleans. Toegewijde partners die het proberen uit te pluizen is een rode draad verweven door de plaat. Een koor van saxofoons trapt Absher’s versie van ‘So Tired’ van The lguanas, een humeurig heen en weer dat het verlangen en de pure uitputting van verliefden die elkaar proberen te geven wat ze nodig hebben, terwijl “Turn lt Up” een zwoel feest is met sublieme zang van Tulsazangeres Briana Wright.
Een magische wals die overgaat in een shuffle als een prikkelbare verteller die zijn zaak “As Hard As ICan” bepleit, is een bekentenis en een verklaring. Absher wijst naar het nummer als zijn favoriet op het album. “Dat is een nummer zoals ik die op zijn best kan schrijven”, zegt hij. “De Cord” progressie, de band, ik vind het allemaal geweldig.”
De huidige onrust in de wereld vindt ook zijn weg naar de plaat. De zoemende gitaar introduceert ‘Hard Times’, waarin Absher mikt op de nieuwe chaos van verschillende feiten. “Harde tijden voor de waarheid”, gromt hij met verwrongen ongeloof over een huilende B3. “Should Be Praying” stelt woede en haat ter discussie via jammerende elektrische gitaar die plaats maakt voor een strijdkreet: “Ze hebben hun vuist gebald wanneer ze zouden moeten bidden.” Hartverscheurend is “Goodbye for Now” dat op het album opvalt. Absher schreef het lied over zijn enige kind, Madison, die in 2016 stierf op slechts 24-jarige leeftijd. “Het moest gebeuren”, zegt Absher over het schrijven van het nummer. “Ik heb mijn best gedaan. Ik weet het niet, ik wil gewoon dat ze trots is. Het doet nog elke dag pijn.” Het lied is prachtig: Een boodschap van hoop en pijn, verpakt in een belofte aan zijn dochter.
Absher maakt zijn songs geloofwaardig. ln zijn strak vormgegeven sonqs is er een balans die alleen voortkomt uit eerlijkheid, vermoeidheid en verwondering, verdriet en misstanden. ‘Met de hand op zijn hart – er zijn geen verborgen meningen of zoiets’, zegt hij. ‘Ik heb altijd op de een of andere manier het gevoel gehad dat Ik wilde doen zoals de bluesjongens: als ik gewoon kan spelen zoals het er bij mij uitkomt, ja, dan dacht ik dat ik beter af was.’
Label: Horton Records
