Breezy Rodio – Underground Blues

“Ik vond zijn benadering van gitaar spelen meteen goed. Hij heeft een unieke stijl omdat hij zijn duim gebruikt in plaats van een plectrum en hij krijgt een coole vibe in tegenstelling tot elke andere gitarist die er is. alle nummers op deze plaat zijn verschillende, originele soorten deuntjes. Ik denk dat mensen het echt leuk gaan vinden.” – Anson Funderburgh

Gitarist Breezy Rodio is een klassiek voorbeeld van iemand die in het verkeerde tijdperk en zelfs in het verkeerde land is geboren. De in Italië geboren blues-, soul- en reggaegitarist, die zijn weg vond naar Amerika en een carrière smeedde in The Windy City, heeft echt het hart van een authentieke bluesman wiens stijl en songwriting skills stammen uit het gouden tijdperk van Chicago Blues uit de jaren 50 en 60 toen giganten als Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Buddy Guy en Elmore James door de straten liepen van de wijken West en Zuid. Emigreren naar deze staat in de vroege jaren 2000 speelde Rodio tien jaar met Chicago-bluesman Linsey Alexander voordat hij in 2011 zijn eigen debuutalbum smede bij het label Delmark in 2018. Rodio heeft de formule van Chicago blues gevolgd, gebaseerd op het geluid van elektrisch gitaar en mondharmonica, een solide ritmesectie van drums en elektrische basgitaar gecombineerd met piano en B3-orgel gecombineerd met oprechte natuurlijke songwriting en real-life storytelling.

In maart 2022 werkte Breezy samen met de Texas-gitaarlegende Anson Funderburgh om zijn nieuwste album te produceren en op te nemen album, Underground Blues at Wire opgenomen in Austin op WindChill Records. De veertien originele nummers die Funderburgh noemt “Chicago West Side Modern Blues”, werden ter plekke live vastgelegd zoals getoond in de officiële video voor het titelnummer. Rodio getuigt van zijn worsteling onder de last van de Covid-lockdown, gebruikmakend van het bekende Magic Sam-motief van afwisselend rechte en swingende grooves om de dynamische spanning te creëren die alleen een doorgewinterde songschrijver zou het weten.

Albumopener, “Half Way In The Devil’s Gate”, is een down-tempo hypnotiserende blues met een diep gedrenkt in dik B3-orgel, zwaar bewerkte broeierige zang en verlangende leadgitaar met Anson. De slimme woordspeling op “C.H.I.C.A.G.O”, beschrijft de deugden van zijn geliefde nieuwe woonplaats tijdens een shuffle in Chi-town met pittige mondharmonica van Josh Fulero en barrelhouse piano van Dan Tabion. Bassman Johnny Bradley en drummer Lorenzo Francocci graven diep in de shifty funkgroove van “Playing My Game Too” die gevonden had kunnen worden op een Butterfield Blues Band opname, met Funderburgh op gitaar. Rodio kastijdt dan een vriend en drukt ze op het hart om voor je recht op te komen en te stoppen met het gebruik van “That Damn Cocaine”, waarbij hij zijn pleidooi met gevoelige leadgitaar benadrukt. Snelle hap in bluesriff, “The Murder”, vertelt het verhaal van een man die ontsnapt aan de woede van een geminachte vrouw en de langzame blues, “Lightning Strike”, spreekt meer over het onderwerp harde liefde, waarbij Rodio’s gitaar het meeste aan het woord is. Fulero voegt zich weer bij de crew voor het vrolijke, jazzy instrumentale “The Asymptomatics”, en iedereen swingt hard op de 12/8 blues van hartzeer “Let Me Go.” Het autobiografische ‘Gerry Told Me’ spreekt tot de vastberadenheid van één man om het te maken in de harde muziekbusiness. Tabion’s piano leidt de New Orleans rhumba “Hello Friendo” en Rodio brengt hulde aan de grote Chicago Blues-mannen op de verzengende twaalf bar “Sugar Daddy”, die menig legende oproept van het lijstje. De zoete zwerftocht ‘Why Did You Go’ is een perfecte re-creatie van een Chess Records-sessie uit de jaren 1950.

Breezy Rodio sluit “Underground Blues” af door een gesproken woord te mixen met een bump and grind bluesnummer “Bluesoned”, verklarend “Toen ik jong was, werd ik vergiftigd door de blues, ik werd gebeten en je weet wat er gebeurde,” verklarend dat hij verslaafd is aan de heilige muziek waaraan hij is opgedragen, en wordt de levende, ademende belichaming van de idee “De blues levend houden”. – Rick J Bowen

Release: 5 augustus 2022
Label: Windchill Records

WP Radio
WP Radio
OFFLINE LIVE