Vijfentwintig jaar in het vak is een reden voor elke groep om dit te vieren, vooral waar in een specifieke niche vaak over het hoofd gezien wordt of als een nevenactiviteit beschouwd. De krachtige driekoppige blazerssectie van Mark ‘Kaz’ Kazanoff op saxofoon, mondharmonica en zang, John Mills op saxofoon en Al Gomez op trompet – The Texas Horns – zijn als het ‘thuishoornsectie’ op tientallen grote muziekfestivals en op de Legendary Blues Cruise en hebben mee gespeeld op albums en toerden met een scala aan gerenommeerde artiesten en verdienden Grammy-nominaties, Blues Music Awards en Living Blues Critics’ poll awards.
Hun derde album, Everybody Let’s Roll, is een bewijs van hun jarenlange harde werken en oprecht plezier met dertien tracks, waaronder elf originele composities, die presenteren ze als ‘hun eigen set van rockin’ noemen, geraffineerde blues- en R&B-muziek’, waarmee duidelijk wordt dat The Texas Horns niet alleen ‘sidemen’ zijn, maar ook artiesten en… begenadigde songschrijvers. Het trio nodigde speciale gasten uit om deel te nemen aan het feest, waaronder Jimmie Vaughan, Mike Flanigin, Carolyn Wonderland, Carmen Bradford, Johnny Moeller, Marcia Ball, Anson Funderburgh, Mike Zito, Guy Forsyth en Michael Cross.
Lone Star staatsbluesvrouw, Carolyn Wonderland, zingt het autobiografische openingsnummer “Everybody Let’s Roll’, die de geschiedenis en de heilige muzikale missie van The Texas Horns vertelt. Mike Zito leidt het ensemble met zijn gruizige stem op het drijvende verhaal van pech en problemen “Why It Always Gotta Be This Way”. De snelle jump blues “I Ain’t Mad With You”, is de eerste van vijf instrumentale nummers en bevat heerlijke licks van Matt Hubbard op toetsen, Johnny Moeller op gitaar en natuurlijk gloeiende blazerslijnen. Gastdrummer Tom Brechtlein legt de funky New Orleans-beat neer en Michael Cross roept de feestmoves op voor het pittige dansnummer “Alligator Gumbo”, en vervolgens predikt Guy Forsyth uit Austin de wijsheid om het leven ten volle te leven tijdens “Die With My Blues On.”
The Horns krijgen een training op het uitgebreide arrangement van een stevige invloed van Abbey Road die de psychedelische blues “I Want You (She’s So Heavy)”, tot een 70’s hoorn/funk showstopper maakt. Levende legende Jimmie Vaughan leent zijn vocale en fretboardvaardigheden aan het gniepige “Too Far Gone”, met Mike Flanigin op B3-orgel en Jason Corbiere op drums, om het precies goed te laten voelen. De in Texas geboren jazzzangeres Carmen Bradford blaast het dak eraf op het hard swingende “Watcha Got To Lose” met de pittige bluesharp van Kaz.
Al Gomez blaast op zijn trompet voor de met salsa gearomatiseerde “Apocalypso”. Guy Forsyth zorgt voor de zang voor ‘Prisoner In Paradise’, een dynamisch nummer met een verfijnd Blood Sweat and Tears-gevoel. Elke Horn man krijgt een moment om te schitteren op het funky instrumentale “The Big Lie”, en Kaz neemt de leadzang over op “Ready For The Blues Tonight”, zoals Marcia Ball haar boogie-woogiepiano erin gooit op de swingende affirmatie.
De set eindigt met The Texas Horns, Jimmie Vaughan en Mike Flanigin die de Chicago Blues nieuw leven inblazen met de klassieke “J.B.’s Rock”, zoals ze al tientallen jaren samen hebben gedaan. Een emblematische finale voor een meesterwerk van een iconische groep. – Rick J Bowen
Release: 19 augustus 2022
Label: Blue Heart Records
