Voor musici waren de afgelopen twee jaar een periode van bezinning en jezelf hervinden. Wat te doen met jezelf als er geen uitzicht op live gaan is? En zou livemuziek dat ooit kunnen? Terug naar de manier waarop het pre-pandemie was? Zowel artiesten als muziekfans wachtten op dat ene sprankje hoop en de terugkeer van schijn naar normaliteit. Grotendeels geschreven tijdens het pandemie tijdperk, kapselt Erja Lyytinen’s nieuwe studioalbum ‘Waiting For The Daylight’ kapselt deze emoties in.
Met de tijd die voor handen was, was Lyytinen in staat om te pauzeren, diep te graven en haar gevoelens volledig te verwerken. Sommige had ze al heel lang bij zich. Deze reis van zelfonderzoek bewees inspiratiebron te zijn voor het nieuwste aanbod van de artiest. De begaafde gitarist’s gaat na haar laatste twee studioalbums, respectievelijk ‘Stolen Hearts’ en ‘Another World’, door waar zij gebleven was, thema’s onderzoeken als liefde, verlies, liefdesverdriet en soms zelfs wraak. Gebeurtenissen die zich over de hele wereld afspelen, kwamen af en toe op het storyboard van Lyytinen’s songwriting.
Het album werd opgenomen in de eerste helft van 2022, tussen Erja’s hectische tourschemas, het grootste deel van de sessies vond plaats in het Hollywood House in Helsinki, Finland. Lyytinen werd in de studio vergezeld door de ervaren bassist Tatu Back en drummer Tiro Laitinen. Harri Taittonen heeft sinds 2008 op alle albums van Lyytinen gespeeld, ook nu weer op Hammond en keyboard.
‘Waiting For The Daylight’ illustreert een volgende stap in de musical van de High Flying Finn en haar artistieke ontwikkeling. Het album is met trots geproduceerd door Lyytinen zelf. Tegelijkertijd verkende Erja klanken in de periferie van het blues/rockgenre. De artieste, onbevreesd als zij is, pushte zichzelf en haar band verder dan voorheen.
Tijdens haar leerjaren werd Erja geschoold in de klanken van de jaren 60 en 70 door haar moeder en met haar nieuwste album brengt ze hulde aan rockgrootheden als Led Zeppelin, Deep Purple en Uriah Heap. Met zijn zware groove, atmosferische texturen en passionele uiting is het titelnummer hier het bewijs van. Het nummer “Waiting For The Daylight” bevat misschien ook wel een van de meest betoverende en emotionele solo’s van de artieste tot nu toe. Lyytinen toont verder haar kunstjes tijdens het catchy openingsnummer en lead single van het album, “Bad Seed”.
Lyytinen stort haar hart en ziel uit in het louterende nummer “Last Girl”. Erja beschrijft de laatste als zijnde “zoals Satriani Iron Maiden ontmoet”, voegt ze eraan toe: “Het nummer gaat over pesten op scholen en hoe je buiten een vriendschapsgroep kunt worden gehouden. Ik zet altijd iets eigens in de nummers, dus het werd een zeer belangrijk nummer op vele niveaus.” Net zoals de titel laat zien, met een lengte van ongeveer zeven minuten, is “The End of Music” het verhaal over missen van het podium met publiek gedurende de pandemieperiode.
Bestaande uit negen originele nummers, wordt ‘Waiting For The Daylight’ van Erja Lyytinen uitgebracht op vrijdag 7 oktober 2022 via Tuohi Records.
