Op Diane Patterson’s 6e solo-opname, “Satchel Of Songs”, zijn Patterson’s kenmerkende mystieke akoestische americana-muziek als activisme en liefde als revolutie altijd aanwezig, gesteund en geïnspireerd door jaren van toeren in de VS, Europa en haar geliefde Scandinavië, waar ze veel oprechte heeft tijd doorgebracht. De omhelzing van Patterson’s muzikale pad door de Zweden en Denen leidde ertoe dat ze in 2019 het titelnummer in Zweden opnam. Dat was de katalysator die “Satchel Of Songs” op gang bracht en op smaak bracht.
Alle nummers werden geproduceerd door Mike Napolitano (Ani DiFranco, Squirrel Nut Zippers) in New Orleans, met uitzondering van 2 nummers, “One Part Corn” van Pedro Vadhar in Mexico, en “Turn Toward The Sun” door Roman Morykit van Gypsy Soul. Muzikanten zijn onder meer Diane Patterson op zang, gitaar, moog bas, frame drum en Terence Higgins (Ani DiFranco, Dirty Dozen Brass Band) op drums, Joe Craven (Jerry Garcia en David Grisman) op percussie en mandoline, Barbara Higbie (Bonnie Raitt) op viool , Al Torre (Tina Malia) op gitaar, Rick Nelson (Rickie Lee Jones) op contrabas, viool, altviool en cello, Todd Sickafoose op bas en keyboards, Janelle Burdell op percussie, Mia Pixley op cello, Robert Comeaux op pedal steel, Alex Smith op bas, Elin Telius, Ani DiFranco en Alice DiMicele op zang, en Gordon Hellegers (Simrit Kaur) op de kora.
Het album begint met Diane’s reggae getinte theme song, “Roots Heart Rhythm”, een oproep voor de aarde en een uitnodiging om ‘kom naast mij zitten bij het vuur’. Gebedsgeschenken zijn overal verweven met het inheemse genuanceerde “One Part Corn”, en de geestverruimende groove en positiviteit van “Cookfire”. “Silk And Honest Pay” komt voort uit een oud vikinglied waarvan één regel overblijft: “Ik droomde vanavond een droom van zijde en eerlijk loon”. Het nummer bouwt langzaam op van het nostalgische naar het geluk van de dans, met etherische fluisteringen in de intro en outro van het nummer van Bodil Jørgensen uit Denemarken en Anna Elvira Cederholm uit Zweden.
Het titelnummer is geschreven en aangeboden als een verontschuldigingslied voor de onuitsprekelijke fouten die de dominante cultuur begaan heeft tegen inheemse volkeren, na een ontmoeting met Elin Teilus, een Zweedse vrouw wiens vader afstamt van de inheemse Sami-bevolking in Noord-Scandinavië en Rusland die de rendieren hoeden. “Can The People Stand Back And Pray?” is een pleidooi voor begeleiding te midden van pijnlijke realiteiten in het refrein van “Steady The Hand”, geschreven voor kindsoldaten overal, terwijl “Maybe Easy” nadenkt over hoe liefde en schoonheid naast verdriet bestaan. Het verhaal van de waterbeschermers bij “Standing Rock” en hun veerkracht om de pijpleiding te stoppen, ontvouwt zich op “Turn Towards The Sun”. Het album sluit af met het vrolijke “Somewhere There’s A Song Still Singing” dat de traditie viert van oude migrerende mensen die, wanneer ze een plaats naderden, luisterden naar het lied, de ligging van het land en “Where Are We”, een gedicht geschreven door Coleman Barks, geïnspireerd door de 13e-eeuwse mystieke Perzische dichter Rumi, gezet op een Jimmy Cox-achtige shuffle door Patterson.
“Satchel Of Songs” is muziek om in beweging te komen voor alles om je heen wat je lief is. Deze liedjes eren oude mensen en het land, en spreken over trauma, verzoening en vrede, terwijl ze altijd hoopvol zijn voor een mooie toekomst. In 2022 is Diane Patterson van plan om door de VS, Zweden en Denemarken te touren en een live-album op te nemen op het grote eiland Hawaï.
