Ali Farka Touré – Voyageur

‘Voyageur’, het nieuwe album van de legendarische Afrikaanse gitarist en zanger Ali Farka Touré en wordt op 10 maart uitgebracht door World Circuit Records. Het is de eerste release van niet eerder verschenen Touré-materiaal sinds het postume Grammy-winnende ‘Ali & Toumani’ uit 2010, en bevat een verzameling pareltjes die op verschillende punten in Ali’s illustere carrière zijn vastgelegd. Het album, waarop collega-Malinese superster Oumou Sangaré op 3 nummers te horen is, bevestigt Ali’s status als een wereldwijd gerespecteerde legende van Afrikaanse muziek. Geproduceerd door Nick Gold van World Circuit met Ali’s zoon Vieux Farka Touré, zal ‘Voyageur’ beschikbaar zijn op 180G vinyl, cd en digitaal. ‘Safari’, de eerste track van het album, is nu beschikbaar.

Spontaan vastgelegd in de loop van 15 jaar, onderweg en in de studio tussen sessies voor andere albums door, waren de nummers op ‘Voyageur’ allemaal van enorm persoonlijk belang voor Ali. Ze weerspiegelen zijn hartstochtelijke inzet voor de creativiteit en culturele diversiteit van zijn vaderland, en een leven in beweging, als reiziger – een Voyageur – tussen de woestijnpodia van Timboektoe, studio’s van West Hollywood, de concertzalen van Londen en Tokio, en aan de Malinese rivieroever lagen kleine dorpjes, waar Ali – natuurlijk – bij iedereen bekend was.

Geen enkele Afrikaanse muzikant heeft thuis en in de internationale verbeelding zo’n impact gemaakt als de grote Malinese gitarist, zanger en spirituele vader van de Desert Blues, Ali Farka Touré. Van Grammy-winnende samenwerkingen met Ry Cooder en kora-maestro Toumani Diabaté tot gruizige lo-fi-opnames gemaakt in zijn afgelegen geboortedorp, Ali’s onnavolgbare stem en hypnotiserende gitaarspel communiceert met luisteraars met een autoriteit die de grenzen van markten, modes en genres overstijgt. Ali in persoon maakte zijn muziek meer dan waar: een imposante, vorstelijke figuur, met een prachtige glimlach, een onaantastbaar zelfvertrouwen en een ondeugend gevoel voor humor. Zestien jaar na zijn dood blijft Ali een hoog aangeschreven figuur, een van de weinige grote talenten – naast Jimi Hendrix en Fela Kuti – wiens muziek altijd vitaal en relevant aanvoelt, wiens charisma na hun overlijden net zo helder brandt als in het leven.

Foto: Dave Peabody

Ali’s mystiek schijnt helder en inspireert luisteraars over de hele wereld en een groot aantal illustere bewonderaars, waaronder Robert Plant, acteur Matthew McConaughey, die zijn beroemde neuriënde zang in de Wolf of Wall Street baseerde op een van Ali’s ritmes, en Texas indie-rockers Khruangbin , die onlangs samen met zijn zoon Vieux een verzameling van Ali’s liedjes opnam.

Van ingetogen, hypnotiserende grooves in Ali’s kenmerkende Sonrhaï-stijl tot anthemische vissersrefreinen, pulserende jagersritmes en een Afrikaanse “noise band” van met galm beladen gitaren en luiten (‘Kombo Galia’), ‘Voyageur’ toont een geheime opslag van liedjes die Ali tijdens zijn lange en gevarieerde carrière heeft opgebouwd en een nieuw licht werpt op een buitengewoon en raadselachtig talent.

‘Safari’ (Medicine) is klassiek Ali in zijn kenmerkende Sonrai-modus, zijn geladen stem wordt onderstreept door een stuwend kalebasritme en het spookachtige gezoem van een Fula-fluit, terwijl Ali pocht dat hij het ‘medicijn’ heeft, de begeleiding die nodig is om ‘slechte’ gedrag te genezen. De eensnarige riffs van de djerkelgitaar die wordt gebruikt bij ceremonies voor het bezit van geesten, wordt omgezet in een rinkelende elektrische gitaar met open tonen. Op ‘Cherie’ (Darling), een van de drie nummers waarop Ali wordt bijgestaan ​​door de grote Wassoulou-diva Oumou Sangaré, geeft de kamelngoni – jagersharp – een prachtige elastische swing aan Ali’s glibberige gitaarriff, terwijl de twee stemmen elkaar afwisselen in perfecte harmonie. ‘Sambadio’, een Fula-lied ter ere van boeren, is in twee versies te horen: akoestisch met een prachtig los kampvuurgevoel, aangedreven door het indringende ngoni-gepluk van maestro’s Bassekou Kouyate en Mama Sissoko; elektrisch met een heerlijk jazzy saxarrangement van James Brown-sideman Pee Wee Ellis. ‘Sadjona’ (The Weight of Fate) is een traditioneel lied voor Wassoulou-jagers, spontaan hergebruikt door Oumou Sangaré als een lofzang op Ali tijdens een microfooncontrole. De pure bezwerende urgentie van haar stem krijgt een fantastisch momentum door de begrenzende kamelngoni-groove voordat een angstaanjagende saxofoonpartij in de mix komt zweven, in een van die inspirerende, toevallige muzikale momenten die het een voorrecht voelt om te horen.

Deze nummers, onderdeel van wat producer Nick Gold omschrijft als een “kostbaar privéarchief”, werden door Ali spaarzaam, soms schijnbaar met tegenzin, gedurende een periode van 25 jaar aan Gold onthuld. En Ali wist precies wat hij deed: dat door deze liedjes geleidelijk door te voeren naar Gold, ze op een dag, als God het wil, een wereldwijd publiek zouden bereiken; hoewel zelfs toen Ali de zaken graag scherp hield. Verschillende van deze nummers werden volledig spontaan uitgezonden tussen opnames van andere nummers. Gelukkig draaiden de banden, anders was veel van de muziek op dit geweldige album misschien nooit gehoord.

‘VOYAGEUR’ TRACKLIST
01 Safari
02 Malahani
03 Sambadio (Acoustic)
04 Bandolobourou (feat. Oumou Sangaré)
05 Cherie (feat. Oumou Sangaré)
06 Kenouna
07 Sadjona (feat. Oumou Sangaré)
08 Sambadio (Electric)
09 Kombo Galia

WP Radio
WP Radio
OFFLINE LIVE