Meredith Moon – Constellations

Het is één ding om verliefd te worden op oude muziek en te leren shredden op Appalachian banjo in klauwhammerstijl. Het is iets anders om bewust het leven te leiden – liftend en rijdend, terwijl je je vak leert en over je reizen schrijft. Het titelnummer en de eerste single van Merediths nieuwe album, Constellations, werd in 2017 geschreven over de reislust in haar jongere dagen – niet dat die dagen voorbij zijn. Hoewel ze niet meer lift.

Meredith Moon is niet iemand die in het verleden leeft. Ze is een jonge vrouw. Ze komt uit een muzikale familie, maar leerde zichzelf banjo spelen toen ze 21 was door YouTube-video’s te bekijken. Daarna ging ze solo spelen met een folkpunkband en maakte ze gebruik van een doe-het-zelfnetwerk waarmee ze haar eigen tours kon boeken: door Noord-Amerika, Midden-Amerika en West-Europa, inclusief Kroatië en Tsjechië. Ik zie niet vaak een jonge vrouwelijke singer-songwriter banjo spelen in Appalachian-stijl. Bars, kunstruimtes, huisshows – het maakte Moon niet uit: “Ik heb alles geboekt via de reizende punks en de old-time scene – die eerlijk gezegd behoorlijk op elkaar lijken.”

Ze bracht twee indie-albums uit, waarvan ze er één graag begraven heeft, en het andere beschouwt ze als haar echte debuut: Forest Far Away, dat in 2018 uitkwam. Constellations, haar eerste voor True North Records, was eind 2019 klaar – of dat dacht ze. Om voor de hand liggende wereldwijde redenen liet ze het een tijdje op de plank liggen, een tijd waarin ze besloot twee oude nummers in te ruilen voor nieuwe, opgenomen met een ritmesectie. Een daarvan is ‘That Town’, over de stad Wawa in het noorden van Ontario, vooral bekend om zijn enorme standbeeld van een Canadese gans. “Het is de stad waar alle reizigers vast komen te zitten”, zegt Moon. “Als je aan het liften bent, is er niets tussen White River en Sault Ste. Marie. Het is ruig terrein. Toen ik daar voor het eerst doorheen ging, zat ik daar vier dagen vast. Ik zat daar ook een keer vast tijdens een grote sneeuwbui. Maar er zijn ergere plekken om vast te zitten. Het is een draaikolk, maar een mooie draaikolk.” Temidden van de acht nieuwe originelen op Constellations zijn twee traditionele deuntjes gearrangeerd door Moon – ‘Soldier’s Joy’ en ‘Needlecase Medley’.

Foto: Inna Krochek

Met de release van Constellations is Moon bereid iets te doen wat ze bewust heeft vermeden sinds ze begon met het schrijven van liedjes: haar stamboom erkennen, het feit dat de naam van haar vader veel gewicht in de muziekgeschiedenis draagt. Gordon Lightfoot is haar vader.

“Ik ben trots op hoe ver ik onafhankelijk ben gekomen”, zegt ze. “Ik heb een publiek opgebouwd over de hele wereld van mensen die zich niet bewust zijn van mijn familierelatie – ze houden gewoon van mijn muziek. Dat was iets wat ik mezelf moest bewijzen. Nu ik dat heb gedaan, naarmate mijn vader ouder wordt, is er een drang om met trots mijn familiegeschiedenis te delen.

Dat gezegd hebbende, nam Lightfoot haar in 2022 mee op tournee voor een aantal Canadese dates. “Dat was de eerste keer dat ik een show met hem speelde”, zegt de songwriter die nu een decennium bezig is met haar eigen carrière. “Hij stelde me niet voor als zijn dochter. Hij begrijpt en respecteert volledig waarom ik dat zou willen. Hij zou gewoon zeggen: ‘Geef het op voor Meredith Moon.’ Dat was echt leuk.

Dus volg het advies van de oude man, steek je handen in elkaar en geef het op: volg Constellations tot je Meredith Moon vindt. Op haar eigen verdiensten.

Format: CD, DL & STREAM
Label: TRUE NORTH RECORDS
Release: 21 APRIL 2023

WP Radio
WP Radio
OFFLINE LIVE