De Özdemirs zijn een getalenteerde groep blues- en rootsmuzikanten die toevallig ook familie zijn. Bassist Erkan Özdemir is niet alleen de vader van de andere twee groepsleden, maar boekt en toert al tientallen jaren met Amerikaanse en Europese blues-, soul- en rootsmuzikanten. Erkans liefde voor Amerikaanse muziek is zo besmettelijk dat ook zijn zoons al op jonge leeftijd de bluesmicrobe te pakken kregen. Kenan Özdemir – gitaar en zang en Levent Özdemir – drums en zang, zijn op zichzelf al ervaren muzikanten geworden. De Özdemirs hebben veel getourd en hebben verschillende artiesten ondersteund, zoals Memo Gonzalez, Kirk Fletcher, Sugaray Rayford, Trudy Lynn, Mike Morgan, Tad Robinson en zelfs soulzanger Johnny Rawls. Ze hebben getoerd van Noorwegen tot Italië, van Spanje tot Polen en overal daartussenin, waarbij ze hun kunde, hun oren en muzikaal gevoel aanscherpen. Deze band heeft geleerd een samenhangende eenheid te zijn door hun eigen shows te spelen, vaak te touren en met verschillende talentvolle artiesten te spelen.
Deze nieuwe opname, “Introducing The Özdemirs” is een indrukwekkend opnamedebuut met veel afwisseling, groovy ritmes en originele songs die hun liefde voor blues, soul, funk en zelfs R&B ballads weerspiegelen. Bovendien geeft een vleugje rock-‘n-roll The Özdemirs ook een eigentijdse flair. Gewapend met sterke grooves en eigen nummers geven The Özdemirs een nieuwe draai aan een traditioneel thema. Het gebruik van een blazerssectie onder leiding van Sax Gordon, de toevoeging van achtergrondzangeres Illaria Audino, een gastoptreden van Trudy Lynn en het gebruik van Hammond-orgel en piano geven de plaat die extra kick. Het is echt een bijzonder debuutalbum dat zeker overal de aandacht zal trekken.
De kern van de band, Kenan, Levent en Erkan Özdemir, kunnen als trio zeker de house rocken en het publiek een krachtige show bezorgen. Voeg een paar extra elementen toe aan hun geluid voor hun debuutopname, en je hebt een fantastische introductie tot The Özdemirs!
ga ze live bekijken en vertel ze dat Duke je gestuurd heeft… – Duke Robillard
