Delilah Holliday, het doe-het-zelf-icoon van Noord-Londen, brengt op 7 juli haar nieuwe EP ‘Invaluable Vol, 1’ uit via One Little Independent Records.
‘Invaluable Vol, 1’ bestaat in de ruimte tussen fantasie en werkelijkheid. Het verzamelt zes nummers van downtempo elektronische artpop met toegevoegde lagen triphop, die een muzikale en esthetische omgeving vormen met een bedwelmende medley van bedwelmende synth, doordrongen van dansvloerbeats. Sonisch gezien is het benevelend, maar in haar teksten wilde Delilah de zaken graag aan de grond houden. Deze tegengestelde elementen worden overal gekapitaliseerd; het is consequent droomachtig maar nooit zonder bewustzijn, waardoor de luisteraar in afwachting van het vagevuur blijft.
De EP is geschreven en geproduceerd in samenwerking met audio/visuele componist Suckour, zowel op afstand als in zijn studio in Waterloo. Als zodanig ontdekten ze dat de locatie het proces voedde, met de slijpmechanica als soundtrack voor Delilah’s treinreizen en de sombere visuele achtergrond die het verhaal beeldhouwde. Ze vertelt ons dat “we een sonische wereld wilden creëren waarin elk nummer zijn eigen kenmerken had. We stelden ons voor dat de EP een huis was en stelden ons voor hoe alle nummers zouden klinken en aanvoelen als kamers in dit denkbeeldige huis. Als je goed naar de nummers luistert, hoor je misschien wat treinen in sommige vocale opnames.“ ‘Everything I Ever Wanted’ is gemaakt op de piano van Don Cherry in het huis van Neneh Cherry in Zweden, dat ik heb opgenomen en vervolgens in stukken heb geknipt en opnieuw gesampled”.
Passende start van ‘Steel Charmed’, het verlangen om bevrijd te worden. Delilah legt uit dat het gaat om vast komen te zitten en gewoon ter plekke verlamd raken. En gewoon uit je raam kijken en zeggen: “Waar nu heen?” Een soort verlangen naar avontuur. Graag los komen. Het is geschreven met behulp van een techniek die populair is geworden door David Bowie, waarbij de songteksten in stukjes werden geknipt, ze fysiek door elkaar werden gehaald en in willekeurige volgorde weer aan elkaar werden geplakt.
Delilah’s thema’s onderzoeken structurele ongelijkheid en armoede, ze zijn politiek genuanceerd en zonder gratuïteit. Op ‘Burn Money’ reflecteert ze rechtstreeks op de crisis van de kosten van levensonderhoud, maar gebruikt ze haar metafoor om het consumentenkapitalisme als de grondoorzaak aan te pakken. Ze zegt: “Het gaat over de angst van de meeste Britten dat ze hun verwarming niet aan kunnen doen. En weet je, we werken allemaal hard om onze huizen te verwarmen. Het is het concept van het gevoel alsof je fysiek geld verbrandt, maar dan heeft het ook een tweezijdig concept van dit soort kapitalistische cultuur, je verbrandt gewoon geld om de nieuwste kleding en benodigdheden te betalen”.
Op ‘Silent Streets’ gebruikte ze het idee om een clublied te bouwen geboren uit isolatie. Ze herinnert zich dat in die tijd mensen te bang waren om naar buiten te gaan. En de straten waren nog steeds een beetje stil. En niemand had echt interactie. En ik dacht gewoon dat dat een heel abstract, interessant concept was om in het nummer te stoppen en het een beetje dansachtig te maken, omdat Suckour me de beat stuurde en het had een lekker industrieel gevoel en deed me denken aan de straten van Londen, en ik wilde daar gewoon een groove overheen, met dat specifieke concept van te bang zijn om je te mengen, maar het is een clubby-nummer. En ik hou van de combinatie.
Dit hele project gaat echt over het naast elkaar plaatsen en mixen van dingen die niet echt gaan, want zo begon het. Het is de vonk die alle andere nummers inspireerde. Genre-vermenging en stukken samenvoegen die niet helemaal passen”.
Ze pakt liefde aan het einde van de wereld aan op ‘Everything I Ever Wanted’, dat spreekt over het verlangen om samen weg te rennen, evenals een erkenning dat alle dingen moeten eindigen, een verhaal dat zich subtiel ontvouwt tot een luchtige, gestructureerde en sfeervolle ballad. . Vervolgens werkt ‘Looking Over My Shoulder’ als een Tricky-achtig spoken word-intermezzo over paranoia en claustrofobisch voelen in drukke ruimtes.
Tot slot eindigt ‘Invaluable Vol, 1’ met dankbaarheid. Getiteld naar een liefdevolle bijnaam die Delilah’s vader heeft voor hun plaatselijke pub in Holloway, is ‘Heaven’s Waiting Room’ een sublieme soundscape geschreven voor de personages die er vaak komen.
Delilah Holliday groeide op met het schrijven van liedjes als kind en vond al op jonge leeftijd affiniteit met muziek en vormde op 14-jarige leeftijd de punkband Skinny Girl Diet met haar zus Ursula en hun neef Amelia. In 2018, na een succesvolle run, ging SGD op pauze en plaatste Delilah haar eerste solo-nummer ‘Babylon’ op Soundcloud, dat ze zelf schreef en produceerde. Sindsdien wordt Delilah begeleid door mensen als Neneh Cherry en Suckour.
De EP, de eerste van twee, zegt dat we allemaal een product zijn van onze opvoeding en dat Delilah’s creativiteit intrinsiek verbonden is met haar omgeving. Ze concludeert; “Esthetisch gezien wilde ik echt alle ervaringen overbrengen die horen bij het zelf produceren. Ieder van ons op deze planeet heeft een unieke ervaring gehad. En ik heb het gevoel dat het ervaringen van onschatbare waarde zijn, en ze zijn de rijkdommen van het leven, omdat ze je maken tot wie je bent. Toen ik opgroeide op een landgoed van de gemeente, had ik het gevoel dat dat me heeft gemaakt tot de persoon die ik ben, dat ik kunst heb gemaakt, en ik wil gewoon dat de beelden dat weerspiegelen en echt zijn. Want hoewel ik het heerlijk vind om fantasiewerelden en dat soort dingen over te brengen, heb ik het gevoel dat realisme soms erg belangrijk is. En het meedogenloze karakter van Londen heeft mij persoonlijk gemaakt als artiest. En hoewel ik graag weg droom met de feeën, is het goed om weer met beide benen op de grond te staan en dat in beeld te brengen”.
Tracklist:
01 Steel Charmed
02 Burn Money
03 Silent Streets
04 Everything I Ever Wanted
05 Looking Over My Shoulder
06 Heaven’s Waiting Room
“Er zit een positiviteit en zelfverzekerdheid in haar teksten die alleen maar de algemene tevreden narcotische waas van dit alles benadrukt” – DIY
“Ze beweegt zich volledig in haar eigen tempo, legt een deel van zichzelf bloot en moedigt jou aan hetzelfde te doen” – Loud & Quiet
“Droomachtig, introspectief en toch doorspekt met levendige realisatie” – Clash Magazine
