Over haar achtste album legt Travis-achtige gitarist, zanger en songwriter Jan Gilles uit West Virginia uit dat, net als haar albumhoes, “Visions” een verzameling is van veel verschillende opvattingen over het leven, de natuur en de media die door middel van liedjes worden onderzocht. Ik schrijf deze om de werelden waarin we leven te illustreren, te ontleden, te bevragen en te onderwijzen en ik voel me heel gelukkig dat ik zoveel anderen heb gevonden die deze passie delen. Jeremy Rodgers, die dit hele album in zijn kelderstudio heeft opgenomen, is een geweldig inspirerende en ondersteunende meestermuzikant, songwriter en vriend geweest, zonder wie dit project er nooit zou zijn gekomen. We hebben altijd een sterke affiniteit gehad met galgenhumor en het macabere, dat soms in onze muziek doorklinkt. Na een aantal jaren met Hospice-programma’s te hebben gewerkt, vroeg ik me soms af of dit gezond was totdat mijn zus erop wees dat dit gewoon een ander gezicht van verdriet is en best nuttig. Leren lachen om de dood en onze eigen sterfelijkheid creëert echte vrijheid van angst. Op dit punt in mijn leven, nu in de 70, beschouw ik mijn muziek als zijn eigen nogal vloeiende genre – een soort ‘filosofische folk’.
Na een buitengewoon ongebruikelijk leven te hebben geleid voor een kind uit het noorden van Indiana, gebruikt Jan haar vaardigheden als zangeres, instrumentalist en songwriter om verhalen te vertellen over haar avonturen gedurende tientallen jaren als zeeman, wetenschapper, milieuactivist, professionele duiker, Hospice-directrice, EMT, leraar en andere beroepen te veel om op te noemen. Sinds ze op 14-jarige leeftijd voor het eerst een gitaar oppakte tijdens de omwentelingen van de oorlog in Vietnam, heeft ze muziek gebruikt om te lachen, huilen, schreeuwen en fluisteren over alle prachtige en vreselijke dingen die het leven haar te bieden heeft. Ze ontwikkelde haar aanvankelijke Travis-picking-stijl in koffiehuizen van de omgeving van Chicago tot Kangaroo Island, Australië, tot Miami, Florida, ze speelde in moerassen, op schepen, op muziekfestivals en op een breed scala aan gebruikelijke en ongebruikelijke locaties.
Voorafgaand aan Visions heeft Gillies zeven albums en een EP uitgebracht. Haar liedjes hebben de neiging om veel verder te gaan dan de gebruikelijke “Done Me Wrong”-liedjes, maar behandelen in plaats daarvan uiteenlopende onderwerpen als zingende hagedissen, ontmoetingen met inktvissen, moerassen, oorlog en milieukwesties, evenals de kwellingen van menselijke relaties – vaak met vreemde en onverwachte humoristische wendingen. Haar originele liedjes zijn door luisteraars beschreven als ‘verrukkelijk, ontroerend en uitzonderlijk’, waardoor het publiek zowel aan het huilen als aan het lachen is, terwijl ze vaak uitglijden over de houdingsveranderende perspectieven die bij de luisteraar thuiskomen.
Jan presenteert een unieke mix van hedendaagse en traditionele invloeden. Ze is al meer dan tien jaar docent en het onderwijzen en delen van haar liefde voor muziek en de natuurlijke wereld blijft een belangrijk onderdeel van Jan’s muziek.
